W okresie II wojny światowej swoją aktywną postawą stawał w obronie życia innych nie bacząc na swoje. W Zawierciu w czasie wojny mieściła się Generalna Gubernia III Rzeszy. Granica przebiegała obok Skarżyc, można ją było przekraczać mając przepustkę lub nielegalnie.
Z tego powodu rozkwitał przemyt. Przemycano towary spożywcze takie jak mleko , jajka czy bimber i wymieniano je na artykuły przemysłowe. Dosyć często ktoś został złapany na granicy i z tego powodu został srodze karany czy nawet zsyłany na ciężkie roboty lub wywożony na przymusowe roboty do Niemiec.

 Na terenie Zawiercia oraz w okolicy były obozy żydów, jeńców wojennych ,partyzantów czy też innej ludności. Czasem udało się komuś zbiec , będąc rannym i wygłodzonym niejednokrotnie uzyskał pomoc w Skarżycach u księdza czy też mieszkańców. Niemcy

z tego powodu stosowali łapanki na terenie Skarżyc i jeśli w porę nie zostali ostrzeżeni to wszystkich złapanych aresztowano

i najczęściej te osoby były wywiezione na roboty do Niemiec.Jeśli udało się komuś zbiec i powrócić to też szukał schronienia bowiem tak zwana polska policja miała obowiązek złapać i przekazać żołnierzom niemieckim. Byli policjanci którzy z tego obowiązku wywiązywali się bardzo gorliwie. Z takim mieszkańcy radzili sobie w ten sposób że donosili do partyzantów czy oddziałów A.K.

Często wszystkich zdolnych do prac mieszkańców Niemcy zabierali na przymusowe ciężkie roboty przy odśnieżaniu tras po których przemieszczały się konwoje zaopatrzeniowe czy też przy kopaniu rowów obronnych tak zwanych pancergrabach. Roboty były wykonywane wręcz w nieludzkich warunkach i z tego powodu niektóre osoby będąc u kresu sił popełniały samobójstwo czy też były rozstrzeliwane. Kiedy zbliżał się front wschodni to akcje A.K i partyzanckie nabierały na sile.

 Jedną z takich akcji było rozbrojenie celników i żołnierzy na granicy Guberni za co Niemcy postanowili jakoś zemścić się za tą akcję. Oddziały SS i Wermachtu wszystkich mężczyzn, kobiety i dzieci zebrały na rynku w Skarżycach gdzie miały być rozstrzelane jeśli nie wydadzą partyzantów lub osób odpowiedzialnych za tą akcje. Gdy wykonanie wyroku wisiało na włosku to ksiądz Niederman znając język niemiecki usilnie błagał o zmianę wyroku dowódcę SS wmawiając że ci ludzie są niewinni i nie mają z tym nic wspólnego. Dowódca SS czując respekt przed osobą duchowną ustąpił lecz nie do końca bowiem żołnierze z szeregu osób wyliczyli co 10-tą i tyle rozstrzelano.

 Po wojnie ks. Niederman jak tylko mógł wspierał i fizycznie pomagał przy odbudowie zniszczeń miejscowej ludności. Posiadał tytuł doktora i dlatego zajmował się udzielaniem pomocy lekarskiej potrzebującym. Głównie uprawiał lecznictwo zielarskie, a do tego potrzebne zioła sam zbierał po łąkach i lasach . Wiedza medyczna pozwalała mu na robienie najrozmaitszych zestawów ziołowych , często bardzo skutecznych co przyciągało coraz więcej chorych

z najdalszych okolic nie oczekując za to zapłaty a wręcz odwrotnie to on sam niejednokrotnie udzielił wsparcia finansowego.

 Był orędownikiem przemian i postępu technicznego ,to on sprowadził pierwszy rower, motor, samochód czy telewizor ,które ulepszał i udoskonalał w najrozmaitszy sposób ale po swojemu ,co nieraz wywiązało zabawną sytuację rozbawiając gromadę dzieci zawsze licznie zgromadzoną wobec jego osoby. Stworzył wiele zabawnych historii m.in. : co jakiś czas do wywieszonych przed plebanią głośników podłączał muzykę, co przyciągało licznie młodzież i dzieci wtedy wychodził ksiądz z torbami wypełnionymi cukierkami stawał przed nimi wyciągał cukierki i garściami podrzucał do góry w kierunku dzieci ,które na ich widok rzucały się do nich kręcąc przy tym najrozmaitsze fikołki co z kolei do rozpuku rozbawiało księdza.

 Prowadził bardzo zdrowy tryb życia m.in.: uwielbiał podwieczorne kilkukilometrowe spacery, codziennie można było go spotkać na trasie ,zawsze był skory do pogawędzenia i pożartowania. Pozwoliło mu to dożyć późnej starości natomiast materialnie zmarł jako nędzarz . Po dziś dzień jest dobrze wspominany przez wiele osób jako prawy i uczciwy człowiek.

​